Balboa

Balboa is een swingdans die ontstond op de stampvolle dansvloeren van Zuid-Californië in de jaren '20 en '30. Twee razend populaire danszalen stonden op het Balboa-schiereiland, ten zuiden van Los Angeles: het Balboa Pavilion en de Rendezvous Ballroom waar alle big bands van naam en faam optraden, van Benny Goodman tot Artie Shaw. En zo komt deze dans aan zijn naam.

In de drukke danszalen was er praktisch alleen ruimte voor 'pure bal'; swingen in gesloten positie. Balboa kenmerkt zich door subtiel leiden en volgen en snel voetenwerk. Uit de pure-bal ontstond bal-swing, waarin danspartners van elkaar 'losbreken' in een ongekend aantal draaien, figuren en stijlvariaties. Balboa vandaag de dag is een mix van pure bal en bal swing.

Balboa ziet er introverter uit dan bijv. lindy hop, maar deze 'dans voor dansers' swingt geen maat minder. Balboa moet je vooral voelen. Balboa kan gedanst worden op een breed spectrum aan tempo's (minder dan 100 bpm tot meer dan 300 bpm), en is uitermate geschikt voor alle leeftijden en uiteraard volle dansvloeren.

Lindyhop

Lindy hop is een Afro-Amerikaanse dans die ontstond in Harlem, New York City in de twintig en dertiger jaren van de 20e eeuw, die tegelijkertijd op ging met de jazzmuziek uit die tijd. De dans was een samensmelting van vele verschillende dansen, maar voornamelijk gebaseerd op jazz, tap, breakaway en charleston. De ontwikkeling van lindyhop ging samen op met de ontwikkeling van jazz. Om die reden wordt de term Swing zowel voor deze dansstijl gebruikt als voor de jazzstijl waarop wordt gedanst. Lindyhop werd groot in de beroemde danszalen van Harlem, de Savoy ballroom en de Cotton-club en gedanst op de muziek van grote big bands als die van Chick Webb en Count Basie.

In lindy hop wordt solo- en partnerdansen gecombineerd en de dans bevat bewegingen die voortkomen uit de improvisatie van Afrikaanse dans als meer formele elementen uit Europese partnerdansen, vergelijkbaar met de muziek waarop wordt gedanst. Dit komt ondermeer naar voren in de basis swing out, die deels bestaat uit een stuk gesloten danshouding, waarbij man en vrouw samen dansen en uit een stuk open danshouding waarin voor beide dansers ruimte is voor improvisatie.

Hoewel nooit echt geverifieerd zou de dans zijn naam ontlenen aan de eerste transatlantische vlucht van Charles Lindbergh in 1927. Voor 1927 werd de dans "fast dancing" genoemd. Toen de kranten kopten: Lucky Lindy hops Atlantic, zou de naam zijn omgedoopt in Lindyhop.

Toen de dans door de blanke bevolking overgenomen werd stond deze bekend als de jitterbug. Lindyhop stond aan de wortels van de latere Rock-'n-Roll en Boogie woogie dans.

In 1980 ontstond er in de USA, Zweden en UK een vernieuwde interesse in de bijna vergeten dans. Een aantal van de vroegere originele dansers werd opgezocht om meer informatie te krijgen over de dans. Frankie Manning, een bekende lindyhopper uit de jaren 30, begon een nieuwe danscarriere als lindyhop leraar. Hij wist samen met de eerste nieuwe lindyhoppers de dans uit het slop te halen. Tegenwoordig is de dans weer zeer populair in veel landen in de wereld en kent een hechte internationaal georiënteerde swingdans gemeenschap.

Lindyhop wordt gerekend tot de catergorie street dances, vanwege het geïmproviseerde en sociale karakter.

SlowBal/Laminu

SlowBal is een versie van Balboa die is aangepast aan zeer langzame muziek en komt uit dezelfde regio als Balboa. SlowBal en Laminu (of Lambda Nu) lijken erg op elkaar en kunnen, behalve voor puristen en/of historici gelijkgeteld worden aan elkaar.

SlowBal wordt net als Balboa dicht tegen elkaar gedanst door de partners. Vooral de flow is belangrijk tijdens het dansen.

Charleston

De Charleston is vernoemd naar de havenstad Charleston in South Carolina. Het ritme werd in 1923 populair door het nummer "The Charleston" van componist/pianist James P. Johnson, gemaakt voor de Broadway show Runnin' Wild. Het nummer was een van de grootste hits van die tijd. De Charleston dans werd een ware dansrage in de Verenigde Staten en beleefde zijn hoogtepunt tussen mid-1926 en 1927.

De dans is tegenwoordig alom bekend door de "flappers", vrijgevochten jonge meisjes met bob-kapsel en jurkjes tot net onder de knie. Hoewel de flappers geassocieerd worden met deze dans, waren zij niet degene die de dans bedachten. De originele dansers waren de zwarte slaven in South Carolina. Deze dansten de Charleston op een andere manier dan de flappers. De flapper stijl wordt nu 20s style genoemd, de zwarte stijl is geintegreerd in de Lindyhop. Vandaag de dag is Charleston een belangrijke dans in de Amerikaanse swingdans cultuur evenals Lindyhop en Balboa. Charleston wordt zowel solo, met partner of in groepen gedanst. De basis pas leent zich voor veel varaties en improvisaties.